Vandaag een dagje vrij! Ik bedoel, een dagje kinderloos (als je buik baby niet meerekent)! Hoera! En ook zo hard nodig… Want ik zal eerlijk met je zijn… de afgelopen dagen waren af en toe ver-schrik-ke-lijk. Eigenlijk met hoofdletters maar ik wil niet té dramatisch klinken. Misschien ligt het aan het weer, misschien aan het feit dat we aan het verbouwen zijn thuis, en we van hot naar her gaan om zo min mogelijk in de chaos te zitten, of omdat de kids gewoon alledrie de hele dag op elkaars lip zitten. Ik weet het niet…. Ik weet alleen dat ik een soort halve vakantie depressie voelde opkomen, en de kids van welgemanierde en opgevoede kiddo’s transformeerden naar kleine brutale etterbakjes die non stop met elkaar in de knoop lagen. Echt waar, ze hebben ook heel lief gespeeld met de LEGO, we zijn naar een super gave speeltuin in Eindhoven geweest (waarover later waarschijnlijk meer) en we hebben veel plezier gehad in Slagharen. Maar de leuke momenten werden veel vaker dan normaal gesproken afgewisseld met het oplossen van ruzies, het heropvoeden, het totaal verbaasd zijn over de woorden die ze in eens gebruikten tegen andere volwassenen en het gewoon kapot moe zijn van het slapen op 3 verschillende bedden in acht dagen. Waar ik mee naar toe wil met deze blog? Ik ben op zoek naar een soort RESET button, eentje waarmee ik niet de afgelopen dagen uitwis, want de leuke herinneringen wil ik wel graag houden, maar eentje die de rest van de vakantie iets dragelijker er leuker maakt. Dus ik ging, omdat ik vandaag geen kids om me heen heb, eens op zoek naar hét antwoord (of misschien de antwoorden) op wat die RESET button zou kunnen zijn…. Heb jij nog een goede tip? Schroom dan zeker niet die te delen in de comments, want met z’n allen weten we zoveel meer  😉

Een dagje vrij nemen

Nou dit was dus mijn eerste plan. Gelukkig kon ik zomaar de kinderen allemaal ergens onderbrengen, zodat ik even de tijd had om vooral mezelf op te laden. Want eerlijk is eerlijk… Waarschijnlijk is het echt allemaal niet zo ontzettend erg als dat ik het voel. Ik ben gewoon redelijk zwanger, een verbouwing zit je niet in de koude kleren, en niet in je eigen bed slapen is voor de meeste mensen niet het antwoord op een goede nachtrust. Dus waarschijnlijk was ik zelf een beetje op… En daardoor zie je natuurlijk alleen maar de negatieve dingen, en daardoor lijkt er meer aan de hand te zijn dan er werkelijk is, en blijf je in die neerwaartse spiraal naar beneden glijden.

Een dagje rust dus. Geen kids, alleen even denken aan voor mezelf zorgen, en eens evalueren wat er beter kan. Want de vakantie duurt nog ruim 4,5 week. Dus om in deze staat zo door te blijven gaan is pure waanzin.

Vandaag neem ik dus de tijd om een te kijken wat er vorige week beter kon. Waarom ik me zo voelde, en hoeveel ik geslapen had. Conclusie? Te weinig slaap, geen ritme, hormonen te over, en geen dagplanning (vanwege de verbouwing valt de planning regelmatig in het water omdat er iets gehaald of gekocht moet worden). En dat zijn juist de dingen die ik normaal gesproken wel allemaal heb. Oké, de ellendige hormonen zullen nog wel even blijven, maar de rest is normaal gesproken gewoon goed voor elkaar.

Dat de dagplanning in het water valt, er geen ritme is omdat die constant door de dagplanning in de soep loopt en ik minder slaap (omdat ik in een ander bed lig) daar kan ik voorlopig ook helaas weinig aan doen.

Dus zullen we eens moeten kijken naar de manier waarop ik hiermee omga met de kids….

Blijven opvoeden tijdens de vakantie of alle goede voornemens laten varen?!

Hmmmm heikel punt. Aan de ene kant ben ik compleet voorstander van alles in de vakantie hetzelfde te houden als normaal gesproken. Dit geeft duidelijkheid naar de kids en ook naar mezelf. We weten allemaal waar we aan toe zijn, en er gebeuren niet zoveel gekke dingen. Maar de andere kant is natuurlijk dat er tijdens de vakantie meer ruimte is voor ontspanning (en laten we eerlijk wezen, opvoeden vraagt inspanning, niet ontspanning). Kinderen gaan later naar bed, eten ander eten, doen andere dingen omdat ze bij opa en oma zijn en ga zo maar door.

Ik denk dat ik de focus dus even ga verleggen naar het positief benadrukken van het goede gedrag en het negeren (of minder geïrriteerd raken) van minder goed gedrag.

Belonen

Ik wil me dus voor de komende week in ieder geval meer gaan richten op belonen van goed gedrag. En nee, niet in de vorm van cadeautjes of spullen, of nog erger… Snoepgoed. Belonen met eten vind ik echt not done, en ik ben juist bezig met het minimaliseren van onze spullen, dus extra speelgoed vanwege goed gedrag zie ik niet zitten.

Stickers zijn denk ik nog altijd het magische woord. Of ze nou 1,5 of 6 zijn… Stickers blijven leuk. Dus wat ik ga doen is voor elk kind, oké, misschien de jongste niet, een kaartje maken met daarop een aantal vakjes om de stickers in te plakken. Als ze hun kaart vol hebben mogen ze kiezen uit een aantal activiteiten. Of ze mogen mama helpen met koken of wat bakken, kiezen naar welke speeltuin ze willen (want daar zijn minstens zes ruzies over geweest in de afgelopen week), bepalen welk boekje er wordt gelezen voor het slapen en ga zo maar door. Geen extravagante dure dagjes uit (al gaan we nog naar de Juliana Toren, NEMO Amsterdam en natuurlijk Slagharen) maar gewoon kleine dingen die even helemaal om het ‘lieve, goede’ kind draaien.

Hopelijk ebt daarmee het slechte gedrag wat sneller weg, en klimmen we met z’n allen uit die negatieve spiraal. Wat is jouw ultieme tip om een off-dag of zoals wij een off-week te herstellen of te verbeteren? Laat het me weten, wie weet kan ik het nog meenemen in mijn plan van aanpak voor komende weken  😉

© Shutterstock

Dit bericht bevat gesponsorde inhoud