Ben jij zo iemand die liever alleen maar plaatjes kijkt dan echt leest? Dan heb ik goed nieuws voor je, want dit hilarische boek over ‘Het boek van Max’, is het helemaal met dit principe eens. Omdat ik het gister in de bieb zo’n tof kinderboek vond, deel ik het hier gelijk met je, want ik denk dat de meeste kinderen dit verhaal ontzettend goed zullen begrijpen en het er helemaal mee eens zullen zijn. Max is een muis. Tenminste, dat denkt hij. In zijn grote encyclopedie staat namelijk dat muizen grijs zijn, grote oren hebben, en een dun staartje.

En hij heet notabene Kleine Max. Gauw gaat hij dus op zoek naar een muizenholletje, om daar in te gaan wonen.

De muizen vinden het maar gek, maar willen de olifant niet uitlachen en besluiten dat Kleine Max gewoon bij ze mag komen wonen. Aan het begin doet iedereen goed z’n best om Kleine Max zich thuis te laten voelen.

Maar van al die kleine muizenhapjes houdt hij nog steeds erge honger over. Gelukkig heeft oma muis een idee. Ze gaan naar de dierentuin op zoek naar nog meer ‘muizen’. De muisjes nemen emmertjes verf mee, zodat Kleine Max niet doorheeft dat hij bij het olifanten hok staat. En kijk nou! Er staan daar nog meer muizen. Nog grotere dan hijzelf!

Zou Kleine Max in de dierentuin gaan wonen? Op dat moment komt Mimi de muis aanrennen. Ze heeft een grote ontdekking gedaan…

Mimi is een olifant! Nou ja, gelukkig maakt dat voor ‘muis’ Kleine Max niets uit dat Mimi een ‘olifant’ is. Ze blijven de beste maatjes. Ik zei het toch, zo zie je maar weer. Elk boek zou plaatjes moeten hebben. Veel te verwarrend al die woorden.

Kende jij dit boek al? Of heb je zelf een ander kinderboek waar je als volwassene toch stiekem om moet glimlachen? Let me know!

PIN IT