O echt serieus?! Ja het is zover… Mevrouw wilde eerst een babykonijntje (schatje, konijntjes worden heel snel groot, dan zijn ze geen baby’s meer) maar inmiddels is de wens uitgegroeid tot een heuse Shetlander. Hoe ze erop is gekomen? Waarschijnlijk één of ander paardenvriendinnetje op school dat haar daarover heeft vertelt. Want als je diervriendelijke ouders zoekt, dan ben je bij ons aan het verkeerde adres. Een Shetlander dus… Ja, ja. Gelukkig is ze net jarig geweest dus moet ze helaas nog minstens een jaar wachten voor ze uberhaupt een verlanglijstje mag inleveren (want een paard onder de boom of in de zak is echt too much!). Maar wat nu?! Natuurlijk zit ik er niet over te peinzen om onze prinses alvast het witte paard te geven, en nu nog te wachten op een prins. Nee hoor. Maar natuurlijk is het wel leuk om iets met zo’n grote wens van zo’n klein meisje te doen.

Binnenkort gaan we er even lekker tussenuit, en je raad het al… Ook daar kun je (tegen betaling uiteraard :p ) op pony’s rijden. Van die middelgrote paarden, maar ook lieve kleine Shetlanders met lange manen waar je ook nog strikjes in mag maken. Dus waarschijnlijk wordt dat het ‘grote blauwe ogen’ verhaal, waarbij dochterlief met haar lieve blik naar papa kijkt en wij eraan moeten geloven. Mevrouw voor het eerst op een echt paard. Stiekem hoop ik dat ze het toch te spannend vind, want voor je het weet gaat die Shetlander-in-de-tuin-droom over in een heuse paardenmeisjeslevensstijl. En daar hebben wij gewoon even het geld niet voor (wie wel!) .

Maar ja, wat moet je nou allemaal doen en hebben voor zo’n Shetlandpony? Gelukkig kreeg ik een mailtje van de Mini Horse Shop (schattige en toepasselijke naam niet?) met daarin de aller mooiste Halsters, zadels, borstels en weet ik wat voor benodigdheden nog meer. Ik denk dat mevrouwtje ‘ik-wil-een-Shetlander’ het roze halster zeker het allermooiste vind.

Nu weet ik niet of je op dat vakantiepark je eigen halsters mag meebrengen, maar anders moeten we maar eventjes naar de plaatselijke kinderboerderij gaan, of in het Stadspark een leuke pony uitzoeken om een paar rondjes op te rijden.

Hebben jullie kids ook al eens een belachelijk dure droom gehad, waar je toch een beetje in meeging? En vertel me alsjeblieft dat het gezeur om die droom daarna ophield, anders dan durf ik haar niet meer te laten rijden op ‘haar Shetlander’ (hahahahaha).